W języku niemieckim występuje dosyć liczna grupa czasowników zwrotnych (np. sich waschen – myć się, sich treffen – spotykać się itd.). W języku polskim sytuacja wygląda podobnie, jednak nie wtedy, jeżeli chodzi o odmianę tych czasowników. Niemieckie czasowniki zwrotne odmieniają się trochę inaczej. Po pierwsze musimy odmienić przez osoby sam czasownik, po drugie odmianie podlega także sam zaimek zwrotny sich i jest on różny dla każdej osoby. W języku polskim natomiast przy każdej osobie może stać się lub sobie i nikogo to nie zdziwi. Różnicę w użyciu biernika (Akkusativ) i…
W języku niemieckim występują trzy czasowniki posiłkowe. Są to: haben (mieć), sein (być) oraz werden (stać się, zostać). Pierwsze dwa używane są podczas tworzenia form czasów przeszłych złożonych Perfekt i Plusquamperfekt (w tym przypadku czasownik posiłkowy występuje w czasie Imperfekt, „dopełnieniem” jest imiesłów czasu przeszłego Partizip II), a także w trybie przypuszczającym (Konjunktiv). Czasownik posiłkowy werden jest natomiast stosowany przy tworzeniu form strony biernej (Passiv) oraz czasów przyszłych (Futur I, Futur II). Pojawia się także w trybie warunkowym (Konditionalis).
Czasowniki modalne (łac. modus – sposób) określają stosunek osoby mówiącej do treści jej wypowiedzi. Czasownik modalny w formie osobowej oraz drugi czasownik w bezokoliczniku (czasownik główny zdania) tworzą razem orzeczenie (w zdaniach poniżej zaznaczone kolorem czerwonym). Czasownik modalny stoi w zdaniu oznajmującym zawsze na drugim miejscu, natomiast czasownik główny na końcu zdania w bezokoliczniku, np.:
Ich muss meine Hausaufgaben machen. – Muszę odrobić moją pracę domową.
Peter kann sehr gut schwimmen. – Piotr potrafi bardzo dobrze pływać.
W języku niemieckim mamy sześć czasowników modalnych:
- dürfen – mieć pozwolenie,
- können – móc, umieć, potrafić,
- mögen – lubić (może też wyrażać życzenie, pragnienie),
- müssen – musieć,
- sollen – mieć powinność,
- wollen – chcieć.
Jak odmieniają się czasowniki modalne w języku niemieckim?
Większość czasowników w języku niemieckim odmienia się w czasie teraźniejszym Präsens regularnie, czyli poprzez zabranie końcówki -en i dodanie w jej miejsce odpowiednich końcówek osobowych, np.:
machen – robić
ich mache
du machst
er, sie, es, man macht
wir machen
ihr macht
sie, Sie machen