Czas przyszły jest używany w języku niemieckim stosunkowo rzadko, bo w wielu sytuacjach przyszłość można wyrazić za pomocą czasu teraźniejszego z dodatkiem jakiegoś okolicznika czasu, np.: morgen – jutro, übermorgen – pojutrze, nächste Woche – w przyszłym tygodniu, nächstes Jahr – w przyszłym roku itd. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, żeby użyć tych okoliczników w zdaniach zbudowanych w czasie Futur I, kilka akapitów niżej podaję takie przykłady.
Przykładowe zdania w czasie teraźniejszym oznaczające przyszłość:
Morgen gehe ich nicht zur Arbeit. – Jutro nie idę do pracy.
Nächste Woche treffen wir uns leider nicht. – W przyszłym tygodniu niestety się nie spotykamy.
Sie heiraten nächstes Jahr. – Oni pobierają się w przyszłym roku.
Mimo powyższego warto jest przyswoić sobie konstrukcję czasu Futur I, gdyż jego malejąca ?popularność? nie oznacza, że w ogóle nie występuje on w języku niemieckim. Za nauczeniem się przemawia też fakt, że jego konstrukcja jest wręcz dziecinnie prosta, bo wystarczy nam znajomość odmiany czasownika werden – być, stać się, zostać, który jest tutaj jedynym czasownikiem posiłkowym. W jednym z wcześniejszych wpisów (odmiana czasowników posiłkowych) podawałem już tę odmianę, ale nie zaszkodzi sobie przypomnieć.
werden – być, stać się, zostać
ich werde
du wirst
er, sie, es wird
wir werden
ihr werdet
sie, Sie werden
Teraz prosty schemat obrazujący budowę naszego czasu i właściwie będziemy wiedzieli już wszystko. Tak więc:
Futur I = odmieniony czasownik ?werden? + bezokolicznik drugiego czasownika
Pamiętajcie, że wspomniany bezokolicznik musi stać zawsze na końcu zdania. Przeanalizujcie poniższe przykłady zdań w czasie przyszłym Futur I:
Was wirst du am Nachmittag machen? – Co będziesz robić po południu?
Morgen werden wir uns mit dieser Aufgabe beschäftigen. – Jutro zajmiemy się (będziemy zajmowali się) tym zadaniem.
Sie wird um 12 Uhr kommen. – Ona przyjdzie o godz. 12.
Eva wird nach München fahren. – Ewa pojedzie do Monachium.
W języku niemieckim występuje też coś takiego jak Futur II, ale o tym może innym razem. Powiem tylko, że jest to czas, który wyraża zakończenie jakiejś czynności w przyszłości. Teraz spróbujcie zmierzyć się z przekształcaniem zdań na czas przyszły Futur I. Pierwsza zakładka to zdania w czasie teraźniejszym, a pod drugą ukrywają się odpowiedzi. Do dzieła!
[tabs] [tab title=”Czas teraźniejszy – Präsens”]1. Ich gehe ins Kino.
2. Nächstes Jahr fahren wir nach Deutschland.
3. Sie heiraten bald.
4. Am Wochenende sucht Thomas eine Arbeit.
5. Kauft ihr dieses Auto?
6. Wann bringen Sie mir die Unterlagen?
7. Er wartet noch 20 Minuten auf den Bus.
8. Die Schüler schreiben heute eine Klassenarbeit.
1. Ich werde ins Kino gehen.
2. Nächstes Jahr werden wir nach Deutschland fahren.
3. Sie werden bald heiraten.
4. Am Wochenende wird Thomas eine Arbeit suchen.
5. Werdet ihr dieses Auto kaufen?
6. Wann werden Sie mir die Unterlagen bringen?
7. Er wird noch 20 Minuten auf den Bus warten.
8. Die Schüler werden heute eine Klassenarbeit schreiben.
Foto: sxc.hu
komentarzy 10
To ja poprosze ten futur II . Bardzo mnie on interesuje bo wyjade sie mi ze czesciej sie go uzywa :)
Na szczęście Futur I to bardzo łatwy czas. Wystarczy pamiętać, że należy odmienić werden i na końcu w bezokoliczniku postawić odpowiedni czasownik. Ale jak ja mam się zabrać za Futur II to już jest gorzej. Tyle tam tych czasowników i form, że człowiekowi niestety czasami zaczyna się już mylić. A lekcji niestety jest jak na lekarstwo i nie zawsze jest czas by omawiać wszystkie zagadnienia sprawiające problemy…
Ja zawsze miałem problem w języku niemieckim właśnie z czasem przyszłym. Problem w tym, że nie potrafiłem go zrozumieć. Dopiero jak mi taki starszy nauczyciel wytłumaczył to zrozumiałęm, o co chodzi. Teraz jest już, o wiele lepiej, a między innymi sporo umiem dzięki temu blogowi. Dzięki za to, że jest takie coś w sieci.
Małe pytanko w temacie
Czy aby powiedziec coś w rodzaju polskiego odpowiednika BĘDĘ, np.
– Będziesz jutro w pracy?
– Będę.
Wystarczy Ich werde czy Ich werde SEIN ?
Pozdrawiam i dzięki za odpowiedź :)
yhym, ale kiedys ktos mówił, że posiłkowy w mowie zależnej zależy od tego na ile jesteśmy pewni, że dana osoba to powiedziała, czy na 100% czy tylko przypuszczamy…
Do użycia posiłkowego („haben” lub „sein” w odpowiedniej formie) są takie same reguły, jak podczas tworzenia czasu Perfekt: http://blog.tyczkowski.com/2011/01/czas-przeszly-perfekt-z-czasownikami-posilkowymi-haben-i-sein/
OK, VIELEN DANK!
a kiedy w mowie zależnej jest seien?
Forma „seien” to forma od „sein” w Konjunktiv Präsens (1. i 3. osoba l. mnogiej) i występuję wtedy, gdy w trybie oznajmującym mieliśmy Präsens (czas teraźniejszy). „Seien” stoi też w Konjunktiv Perfekt, ale wtedy już tylko jako czasownik posiłkowy (też dla 1. i 3. osoby liczby mnogiej), np. „wir seien gefahren”.
Mógłby Pan zrobić wpis o Konjunktivie i Passivie? Lub polecić jakieś dobre opracowanie online?
Passiv już jest: http://blog.tyczkowski.com/2013/01/das-passiv-strona-bierna-w-jezyku-niemieckim/
Na Konjunktiv trzeba poczekać albo zerknąć np. do gramatyki Bęzy, bo nie znam idealnych wytłumaczeń tego tematu online.