W ostatnim czasie to już drugi wpis o Facebooku, ale trafiłem na ciekawy materiał po niemiecku i przy okazji chciałbym poruszyć ważny temat, który się z tym materiałem wiąże. Chodzi mi mianowicie o informacje i chociażby zdjęcia, które „wrzucamy” na Facebooka. Krótko wspomniałem o tym we wpisie o bezpieczeństwie na Facebooku, teraz chciałbym to rozwinąć. Impulsem do poruszenia tego tematu był projekt gazety taz (Die Tageszeitung), w którym szeroko mówi się m.in. właśnie o bezpieczeństwie naszych osobistych danych na Facebooku. Jak zapewne słyszeliście, władze niektórych landów niemieckich mają zastrzeżenia co do ustawień prywatności a nawet co do popularnego przycisku „Lubię to!”. Filmik, który Wam dzisiaj pokażę, skupia się na naszych osobistych danych, które Facebook przetrzymuje na swoich serwerach.
Otworzyłem dzisiaj rano mój pierwszy zeszyt do niemieckiego. Trafiła mi się strona, do której dawno, dawno temu robiłem zakładkę na rogu. Zakładki już nie ma. Odpadła. Został róg strony zabarwiony starym, wyschniętym klejem na żółto-pomarańczowy kolor. Część zakładek w zeszycie jeszcze została, to takie małe, pożółkłe karteczki przyklejone do rogów stron, na których znaleźć można zapisane ważne tematy. Karteczki te nie są zwykłymi karteczkami, kiedyś nie można było kupić w sklepach papierniczych tych małych, ładnych, kolorowych zakładek, które dzisiaj znajdziemy na półkach. Trzeba było sobie radzić samemu. Co więc zrobiłem? Miałem dostęp do naklejek cenowych, tych małych, białych, które także dzisiaj znajdziemy na produktach. 
Przechadzając się po gąszczu stron www nieraz trafiam na wpisy czy krótkie artykuły dotyczące mojego bloga i mojej pracy. Blogerzy i blogerki bardzo często w miły sposób (dziękuję!) wyrażają się o tym miejscu i o mnie (spokojnie, nie popadnę w samozachwyt), pomyślałem więc, że takim malutkim gestem w ich stronę będzie zacytowanie tychże wypowiedzi i podanie linków do źródeł. Tamte blogi i strony zyskają trochę mojego ruchu a ja spełnię swój społeczny obowiązek ;) Nie sugerujcie się kolejnością stron, jest ona zupełnie przypadkowa. Autorów niektórych stron znam trochę lepiej od innych, prowadzimy dyskusje na Facebooku, wymieniamy się doświadczeniami i wzajemnie (świadomie lub też nie) dajemy sobie pomysły i motywację :) Zachęcam Was oczywiście do odwiedzenia cytowanych stron.
Charakterystyczne dla niemieckiego alfabetu są tzw. Umlauty (
17. listopad 1995, kawał czasu temu, piątek, godzina zapewne popołudniowa, bo o takiej porze miałem zawsze niemiecki. Tego dnia lekcje były dwie, jedna po drugiej. Nie pamiętam dlaczego, mogę jedynie przypuszczać, że odrabialiśmy jakieś zaległe zajęcia. Pewnie tak, bo poprzednia lekcja odbyła się 4. listopada.
Pomysł na dzisiejsze Wort der Woche przyszedł mi do głowy zupełnie spontanicznie. Ni z tego, ni z owego przypomniałem sobie o niemieckim filmie (