Zakończony niedawno konkurs na najlepszy poradnik dla uczących się języka niemieckiego przebiegał dosyć burzliwie. Mieliście zastrzeżenia co do sposobu głosowania na poradniki oraz co do komentarzy pod wpisem z pracami konkursowymi (komentarze zostały ostatecznie zamknięte). Sam proces głosowania również nie do końca wyglądał tak, jak powinien, gdyż na jedną z prac oddano łącznie ponad 1300 głosów, z czego ponad 700 to głosy sfałszowane. Krótko mówiąc: jedna z głosujących osób korzystała z różnych serwerów proxy, umożliwiających sztuczne nabijanie głosów i ominięcie zabezpieczenia (głosowanie z jednego adresu IP i jednego komputera TYLKO co 8 godzin). I tutaj małą przestroga na przyszłość: każdy taki głos zostanie wykryty, tak też było tym razem. Chciałem zdyskwalifikować Katarzynę Kaczmarczyk (PORADNIK: „Jak uczyć się języka niemieckiego w ogóle?”), ale otrzymałem maila od osoby, która te głosy nabijała i okazało się, że nie jest to autorka poradnika. Zostało mi więc dokładne przejrzenie logów głosowania i odjęcie głosów, które oddane zostały przez proxy. Tym samym poradnik nr 9 spadł na 5. miejsce z 572 głosami. Pozostałe osoby nie wzbudzały podejrzeń, więc ogłaszam oficjalną listę zwycięzców:
Udało mi się w końcu zebrać i wgrać wszystkie nadesłane prezentacje do odpowiednich serwisów celem publikacji na blogu. Na początek mam jednak mało pozytywną wiadomość: swoje prace nadesłało jedynie 9 osób, przy czym zgłoszeń było znacznie więcej… Nie chcę tego komentować zbyt ostro, ale wszyscy, którzy zgłosili się do konkursu i nie przysłali swoich prac, postąpili po prostu nieodpowiedzialnie. W przyszłości zastanówcie się czy naprawdę chcecie brać udział w zabawie. Ja ze swojej strony mogę zagwarantować, że pofatyguję się przy okazji kolejnego konkursu i sprawdzę wszystkie zgłoszenia odrzucając osoby, które tym razem postąpiły jak postąpiły. Przykro mi, ale może chociaż to Was czegoś nauczy :] W tym wszystkim jest jednak pozytywny element, bo znacznie większe będzie prawdopodobieństwo otrzymania nagrody :) Dlaczego? To proste: mamy tylko 9 zgłoszeń a aż 4 nagrody! Walczcie o głosy! Przypomnę tylko, że bawimy się dzięki Wydawnictwu CZTERY GŁOWY, które zafundowało zestawy FISZEK dla uczestników. Zanim pokaże Wam prace, przypomnę najważniejsze punkty z regulaminu:
Jak obiecywałem jakiś czas temu, ogłaszam dzisiaj kolejny konkurs na blogu. W pierwszym mogliście wygrać zestawy książek, zwyciężały osoby, które otrzymały najwięcej głosów na swoje prezentacje multimedialne o krajach związkowych Niemiec. Tym razem zadanie będzie polegało na czymś innym, ale zanim wszystko wyjaśnię, chciałbym przedstawić sponsora nagród. Bawimy się dzięki Wydawnictwu CZTERY GŁOWY, które zafundowało Wam zestawy fiszek (www.fiszki.pl). OK, czyli już wiecie jakie są nagrody, dokładnie będzie to wyglądało następująco:
Aktualizacja 16.07.2011
Przedłużam czas, w którym można się zgłaszać do konkursu do czwartku 21.07.2011 ze względu na niewystarczającą ilość dotychczasowych zgłoszeń. 21.07. zamykam możliwość zgłoszeń bez względu na to czy będzie komplet (21 osób), czy też nie.
1. miejsce
FISZKI – j. niemiecki – Starter
FISZKI – j. niemiecki – Słownictwo 1
FISZKI – j. niemiecki – Słownictwo 2
FISZKI – j. niemiecki – Czasowniki A
Podczas nauki czasów przeszłych w języku niemieckim w końcu stajemy przed pytaniem: Jakiego czasu należy tutaj użyć: Perfekt czy Imperfekt/Präteritum? Często słyszę to pytanie od uczniów, kiedyś zadawałem je sam, więc wiem, jakim niekiedy problemem może być zastosowanie odpowiedniego czasu przeszłego w języku niemieckim. Wychodząc tym wątpliwościom naprzeciw, postanowiłem zebrać informacje z kilku potwierdzonych źródeł (przy każdym źródle podane są linki partnerskie do Księgarni Selkar), abyście mieli łatwiej.
Najpierw kilka słów o zastosowaniu czasu Perfekt…
Stanisław Bęza pisze w książce Gramatyka niemiecka z ćwiczeniami dla początkujących (Warszawa, PWN 1998:154) krótko:
Czasu przeszłego Perfekt używa się z reguły w dialogach i rozmowach bezpośrednich.
Autor we wstępie do tematu podaje przykładowy dialog w czasie przeszłym Perfekt jako potwierdzenie swojej reguły.
Także Stanisław Bęza, ale już w publikacji Nowe repetytorium z gramatyki języka niemieckiego (Warszawa, PWN 2004:185) pisze:
Perfekt jest uzywany generalnie dla wyrażenia czynności przeszłej zakończonej, której skutki sięgają teraźniejszości. Ponadto występuje on z reguły w rozmowach i dialogach bezpośrednich, w których mówi się o sobie lub innych osobach. (Czasowniki modalne występują w tych sytuacjach zazwyczaj w czasie Imperfekt.) Należy zwrócić uwagę na to, iż tłumaczenie czasu Perfekt na język polski jako czasu przeszłego dokonanego jest błędne, ponieważ oba czasy przeszłe, tzn. Imperfekt i Perfekt są obojętne w stosunku do pojęcia dokonania i niedokonania czynności.
Dzisiaj poruszymy temat, który każdemu internaucie jest przynajmniej po części bliski. Skróty, znaczki, emotikony – to tym się dzisiaj zajmiemy, ale w odniesieniu do języka niemieckiego. Język i komunikacja w kontekście nowych mediów przeszły ogromną przemianę, idącą przede wszystkim w kierunku skrócenia długości przekazu z jednoczesnym zachowaniem jego treści. Wszyscy dobrze znamy popularne w każdym języku skróty typu chociażby ?SMS?. Należą one jednak do języka standardowego (die Standardsprache) i ich użycie nie powoduje zakłócenia komunikacji bez względu na odbiorcę komunikatu. Mówię tutaj o komunikacji werbalnej zarówno w formie ustnej, jak i pisemnej. Komunikacja niewerbalna nie posiada tego rodzaju skrótów, tutaj pewnym odpowiednikiem mogą być np. niektóre uniwersalne gesty, które w szybki i jasny sposób przekazują komunikat odbiorcy.
Wróćmy jednak do komunikacji werbalnej oraz do wspomnianych na początku skrótów internetowych. Komunikowanie się w Web 2.0, na czatach internetowych, w mailach, a także offline, w SMS-ach, wyróżnia częste zepchnięcie języka standardowego na dalszy plan. Tutaj liczy się przede wszystkim oszczędność miejsca, szybkość przekazu i jak najmniejsza ilość stuknięć w klawiaturę. Komunikacja rzadko kiedy przebiega z użyciem pełnych zdań, często interpunkcja oraz poprawna pisownia wielką literą są mało ważne. Jeżeli już musimy zwrócić uwagę na poprawność naszej wypowiedzi, sięgamy do słownika, korzystamy z narzędzi sprawdzania pisowni w edytorach tekstu lub przeglądarkach internetowych lub po prostu szukamy danego słowa (lub danych słów) w Google, sugerując się przy wyborze poprawnej wersji przykładowo ilością wyników, czy też kontekstem, w jakim te słowa występują. Język czatów internetowych (die Chatsprache) oraz wiadomości SMS (die SMS-Sprache) raczej z takich ?udogodnień? nie korzysta.
Edukacja każdego dziecka jest nieraz priorytetem dla jego rodziców. Coraz częściej nacisk kładzie się na naukę języków obcych, tendencję tę można zaobserwować od dłuższego czasu, także w odniesieniu do języka niemieckiego, nie tylko angielskiego. Nauczanie dzieci przebiega zupełnie inaczej niż młodzieży czy dorosłych, stosowane są zupełnie inne metody, to zabawa odgrywa tutaj największą rolę. Materiały przygotowywane są także inaczej, niewidoczna staje się gramatyka, a słownictwo przyswajane jest właściwie podświadomie. Dziecko nie wie, że się uczy, bo na pierwszym miejscu stoi zabawa. Jest to więc tzw. edutainment, czyli nauka poprzez zabawę.
Sprawdź ofertę
Niemiecki dla dzieci – kurs online z lektorem
Na prośbę czytelników bloga zaktualizowałem listę czasowników mocnych i nieregularnych. Dodatkowo całą tabelkę możecie ściągnąć sobie na dysk komputera w formacie pdf lub wydrukować bezpośrednio z bloga. Z takiej drukowanej wersji jest znacznie łatwiej się uczyć. Powodzenia z „trzema formami” :)
W języku niemieckim, obok przyimków z dopełniaczem, celownikiem czy biernikiem, występują także takie, które łączą się albo z celownikiem (Dativ), albo z biernikiem (Akkusativ). Istnieją jasne reguły wyjaśniające nam sposób użycia poszczególnych przypadków. Celownika używamy mianowicie wtedy, gdy okolicznik w zdaniu odpowiada na pytanie wo? – gdzie? i gdy określa on stan, położenie czegoś (bezruch). Biernik natomiast występuje wtedy, gdy okolicznik odpowiada na pytanie wohin? – dokąd? i gdy wyraża on ruch w określonym kierunku.
Podsumowując: bezruch=celownik (Dativ), ruch=biernik (Akkusativ).
Lista przyimków z celownikiem i biernikiem oraz przykłady użycia:
an – przy, na (czymś pionowym, np. ścianie)
- Das Bild hängt an der Wand. (Dativ) – Obrazek wisi na ścianie. (celownik)
- Er hängt das Bild an die Wand. (Akkusativ) – On wiesza obrazek na ścianę. (biernik)
auf – na (czymś poziomym, np. stole, podłodze)
- Der Computer steht auf dem Schreibtisch. (Dativ) – Komputer stoi na biurku. (celownik)
- Ich stelle den Computer auf den Schreibtisch. (Akkusativ) – Stawiam komputer na biurku. (biernik)